Ang mga alon sa dagat ay tulad ng masa.
Sa payapang panahon,
tahimik silang nakamasid sa langit
tahimik na nakatitig sa tirik na araw
at malayang nananalamin sa pisngi ng buwan
at mga bituin tuwing gabi.
Kinikilala nila ang kalawakan
at ang mga pahiwatig ng pagkakataon.
Sa isang butil ng itim na ulap
ganap na nilang nauunawa
ang paparating na ligalig.
At sa panahon ng ligalig,
kung may sigwang nagbabanta't ang hangin
ay ubos awa't walang malasakit
na humahalay sa kanilang kabuuan,
kung ang mga alulong ng kulog
ang hiwa ng kidlat ay hudyat ng digmaan,
handa silang maghimagsik
may tapang silang maglakbay sa iba pang panig
at larangan
buong-lakas silang makikipagbuno sa mga baybayin
magpapataob ng mga bangka
at magtitibag ng naglalakihang mga bato
na sagwil sa kalayaan nilang umigpaw
at makipagniig sa mala-gintong buhanginan.
Alam ng mga alon ang mukha ng digma.
Tulad ng masa ang mga alon.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento