Ang tula sa ibaba ay isang tula ng isang kaibigang kuwentista, na sumubok tumula, at sa pakiwari ko'y bakit ba siya mahihiya? Gayong ang tula niya'y isa ngang ganap na tula. At sa punto ng kapulahan, mahihinuhang naging maalab, hindi naman sa sobra, ang kinalabasan ng huling mga linya. Ayokong i-criticize ang gawa niya, sapagka't ako rin naman ay naliligaw lamang sa agos at sigwa ng panitikan.
Hanggang ngayon ay nanatili siya sa pagko-conceptualize ng mga kuwentong isusulat, susulatin at masusulat niya. May mga nalikha na siyang akda, at sa totoo lang, naiinggit ako sa mga kuwentong itinae ng panulat niya.
At ngayon, heto siya at sumubok nga ng tula. Naroon ang kislap, nakikita ko. May aabangan tayong bagong makata. Mang Karyo ang ngalan. Pakibasa.
(Tulagalag. Yung pictures ay ang edited version ng tula ni Mang Karyo. Edited by Pia Montalban. At ang nasa ibaba ang old version.)
Aba Ginoong Maria Ni Juan
ni Mang Karyo
Aba Ginoong Maria
punungpuno siya ng grasya
sa hacienda luisita
mga magsasaka
pinatay
pinapatay
nangamamatay
nang hindi pa nabubungkal
sariling lupa.
Bukod kang pinagpala
pati ang ‘yong masibang angkan-
malawak na tubuhan,
naggagandahang mansiyon,
naglalakihang korporasyon
at nagmamahalang alahas at tsekot
samantalang maraming Pilipino
nangamamatay nang dilat ang mata sa gutom,
itinataboy
mga naninirahan sa mga barungbarong
sa mga relocation site
na masahol pa sa impiyerno.
Santa Maria, Ina ng Diyos
naglalagablab na po ‘di mapigilan
daluyong ng sambayanan.
Sa kanya pong ika-isandaang araw sa trono
kami po’y may regalo-
dumadagundong na mga putok
at mga pagsabog ng molotov.
Ngayon at kung kami’y mamamatay
masaya’t maluwalhati kaming
magbubuwis ng buhay.
Amen.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento