Iniwan ko Lobo, ingatan mo sana,
aking pusong mawawalay sa tinanging gunita.
Minsan lamang
sa laksang segundo
nitong nagsamanhid
na hininga
nakakilala ng tulad mo, Lobo.
Minsan lamang
hinaplos ng rikit,
ng payapang haplit
itong aking sariling
tinubog sa lusak ng hapdi.
Lobo, tinuruan mo
akong matutunang pakinggan ang katahimikan.
Tinuruan mo akong kilatisin ang kaibhan
ng langit sa lupa, ng lupa sa dagat, ng dagat sa langit.
Lobo, iniwan ko sa iyo,
isang tinatanging alaala.
Babalik ako,
kung itinadhana.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento