Bakit Pinipilit Kong Abutin ang Langit?

Bakit pinipilit kong abutin ang langit?
Gayong lagi’t lagi
Siyang nar’yan.
Natatanaw ko ang pagsilip ng araw
Sa dibdib ng mga ulap.
Sa gabi’y niyayapos ako
Ng kanyang walang kasinlawak
Na kadiliman.
Ang buwan
Ay waring nakikipagtitigan.
Ngumingiti sa akin,
Ang mga ‘di mabilang na bituin.
Bakit ko pa ipipilit
Na lumangoy sa kaniyang kalawakan?
Bakit pinipilit kong abutin ang langit?

Kailangan.

Sapagkat ako’y walang hanggang bukal
Ng pagnanais.
Nais kong malasahan ang ulap
At mahiga sa malambot nitong katawan.
Nais kong hawakan
ang araw,
At mapaso sa apoy nito.
Nais kong haplusin
ang pisngi ng buwan.
Nais kong halikan
Ang labi ng mga bituin
At sumakay sa mga bulalakaw
Sa dilim.

Sapagkat ako’y walang hanggang bukal
Ng pagnanais,
Kaya’t pinipilit
kong abutin ang langit.