Dati-rati'y sa banig,
sa gilid, ibaba
ng iyong papag na de-kutson
nahihimbing ako
at panatag na magdidilat
ng mga matang may muta
pagsapit ng umaga,
panatag na naroon ka
at masayang nagtitiklop,
nag-aayos
ng mga hinigan.
Ngayon, malabo na
ang aking mata
at wala na 'ng mga muta.
Wala na.
Malabo, imposible
na rin na mamasdan
kita at makitang nagliligpit,
nag-aayos
ng mga unan at kumot.
Kung hindi ka na
babalik,
itatapon ko
ang banig
kung saan
minsan tayong nagniig.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento