Bigla*

Nabibigla ka sa bilis ng mga pangyayari,
Na umabot tayo sa sukdol ng mga damdamin:
Ang pisngi mo sa aking bisig
At ang labi ko sa iyong noo.
Nabibigla ka, Gyet, sa kabiglaan ng lahat.
Walang plano, walang pagtitiyak.
Nabigla rin ako, ngunit hindi ako nagtaka.
Kung tatanungin mo ako,
Matagal na kitang hinahanap
Sukat sa matutunan kong makilala
Ang mga letra sa pagitan ng dibdib at puso.
Oo, winasak tayo ng mga nakaraan.
Nagitla sa hain ng lumipas.
Ikaw, ilang paalam na ba ang dumaan sa iyong mata?
Ako, anong tangis ang hindi pa naiguguhit ng buhay?
Walang piging na ibibigay sa atin ang bukas
Bagamat alam ko, at alam mo, na itong sandaling ito
Na nakakuyom ang palad mo
Sa palad ko. At hinahaplos ko ang iyong buhok.
Habang sapo ko ang iyong batok,
Habang taimtim kang nakatitig sa aking balintataw,
Nakasisiguro ako sa baul ng aking pahayag:
“May matutungo tayo, Gyet. Hindi hahadlang ang
Paniniwala, ang nakaraan, ang bukas.”
Atin ang ngayon. Atin ang lahat mula ngayon, Gyet.
Biglaan man ang lahat, tiyak tayo sa destinasyon
Gaano man kalupit ang mga pagkakataon.

*kay G.