Wala Pa Ring Makapagturo Kay Mario Condes

wala pa ring makapagturo kay Mario Condes.

nakulong na't inabuso, ginipit, ninakawan

ng laya at karapatan ang apatnapu't tatlo

at may naiwan pang walo

hanggang ngayo'y ni anino

ng likhang-malignong si Mario

ay 'di masipat ng mga demonyo.

wala pa ring nakakikilala kay Mario Condes.

paano mo nga ba makikita, makikilala

ang isang malignong nilikha sa pulbura?

walang Mario Condes sa Morong, Rizal

walang Mario Condes sa Barangay Maybangkal

nguni't nakulong, dinahas at abuso-sikolohikal

ang sumaklot, dumatal 

sa nag-aabot kalinga't pagmamahal

sa mamamayang nilimot lunasan ng estadong tuod

anong lohika mayroon sa isang batalyong sundalo

at ilang pulis-de-susi

na huhuli sa isang taong walang konkretong hininga

ni bakas, ni pagkakakilala

kundi isang Mario Condes lamang na kahina-hinala?

wala pa ring makagsabi kung sino si Mario Condes.

kung ito ba'y humihinga o naglalagalag lang sa tabi-tabi

kung ito ba'y gigiya na nama't magtuturo

ng walang ngalang mga bayani

bayaning nag-aalok tulong, naglalapat ng lunas

sa mga walang banig ni bubong o gasa sa sugat

walang tableta sa sipon o bakuna sa tigdas

walang ospital ni klinika o kapsula sa lagnat.

wala pa ring nakakakita kay Mario Condes.

at walang makakakita kay Mario Condes.

ito'y anonimong nilalang lamang na hinulma

sa malikhaing bao ng mga pinatapang

ng patig at gatilyo.

Walo Sa Apatnapu't Tatlo

ang patuloy na ikinandado

iniluwa na ng karsel

tatlumpu't limang siniil

walo ang naiwang nakahimpil

ginipit, giniitan

ng mga imbentong kuwento

na tuluyang magpipiit

sa walo pang manggagamot

ng bayang nilulumpo

sa lagim at takot

walang makalilimot

hindi sa tatlumpu't lima

tayo titigil

walo pa ang sinusupil

ng mga inutil.

*Walo pa ang naiwang nakapiit. Palayain ang mga detenidong-pulitikal! Palayain ang natitirang Walo sa Morong 43!

Pinapatay Ko Sila Sa Aking Isipan*

hindi ko na maigalaw ang mga paa ko.

manhid na ito.

pero pakiramdam ko'y

lumilipad ako

pati ang diwa kong naninirahan

sa ngitngit at galit.

pinipilit nila akong lumakad

gayong dinurog ng puluhan

ng kanilang mga armalayt

ang aking tuhod.

kung makasusuntok lamang ako

alam kong walang sala,

mababasag ko ang mukha 

ng mga halimaw na ito.

ang mga halimaw na itong

pulbura ang laman ng ulo

abuso't gatilyo ang puso.

pinapatay ko sila sa aking isipan.

habang nagngingisian

nagtatawanan sila,

sa diwa ko'y hinahatulan sila

ng hukumang bayan.

gagawing kalis ng punyagi

kanilang mga bungo.

gagamiting pang-aliw aso

kanilang mga buto.

at ang bola ng kanilang mga mata

pagugulungin mulang tuktok

pababa

sa sukal ng kabundukan.

mapapatay ko sila sa aking diwa.

pinapatay ko sila sa aking isipan.

alam kong mapapatay ko sila.

bago nila kami katayin.

alam kong patay na sila.

pinapatay ko sila sa aking isipan.
papatayin sila ng alab ng kilusan.

magwawagi ang digmang-bayan.

*http://www.facebook.com/video/video.php?v=189913031028856

Binyag At Binyag

pebrero.

bininyagan ako

sa simbahan

kung saan ako

noon

bininyagan

upang

maging isang

kristiyano

isang sanggol

na walang

tutol

sa hatol

ng matatanda.

naging isa akong ganap

na tao

may isip at puso

nang bininyagan ako

muli

sa simbahan

kung saan ako

noon

bininyagan

upang

maging isang

kristiyano.

iyon ang binyag

ng sakit sa puso

ng ngayon sa kahapon

at hinala sa bukas

natuklasan ko

ang pait ng galit

at haraya ng saya

hiwa ng luha

at tapik ng gunita

nang binyagan ako

sa simbahan

kung saan ako

noon

bininyagan

upang

maging isang

kristiyano

may sarili nang huwisyo

hindi tumutol

sa hatol

ng puso.

bininyagan ako

sa simbahan

kung saan

walang tutol

akong sanggol

na naging kristiyano.

naging ganap

na tao ako

dalawampu at isang taon

nang binyagan ako...

tao.

Unang Pag-ibig at Pag-igib

May tatlo akong kuwento na matagal ko nang nagawa. Dalawang taon o tatlo na yata ang lumipas. Ang totoo'y sa kuwento ako unang nangahas. Mahal ko ang Prosa, una bago ang Tula. Pero Tula ang yumakap sa akin, hinaplos lamang ako ng  Prosa at iniwan kalaunan, sa pag-aakalang magkakatugma kami. Tula ang kasintahan ko sa kasalukuyan.

Ang una kong kuwento ay hinalaw sa istruktura ng kanta. Aktibismo. May pagka-Mendiola theme, rally. Iyong ikalawa,  nahumaling ako sa sikolohikal na banat sa Prosa, partikular sa "criminal tendency." Impluwensya ni Tony Perez. Kaya trahedya 'yung naging resulta at sa katunayan nga, halos lahat ng kuwento kong nalikha ay sinaklutan ng kamatayan: ng mismong mga karakter. Naniniwala ako kay EMR: "Tragedy is Hope!",  kaya paumanhin sa mga takot sa pagpatay, patay o kamatayan. At sa ikatlo't panghuli, tinangka kong kaltasin ang gawing dialogue sa Prosa, alisan ng panipi hanggat maaari at gumamit lang ng mga talata. Eksperimento de Gago, kahit wala pa sa kalingkingan ng mga dambuhala.

Hindi ko alam kung tama ang mga pinaggagawa ko. Wala pa akong Lisensya upang magkuwento (maging sa tula). Pero nakatatlo na. Ibig sabihin, maari akong makulong. Premature Abuse of Writing. Hilaw pa't kulang sa sustansiya ang binuo kong mga prosa, at baka mapalo ako sa puwet ng mga "pormalista" kung ihahain ko ito sa kanilang mesa. O dili kaya'y kutusan ng mga saradong Modernista at agresibong Post-modernista: "Hoy! Anong ini-epal mo dito? Mag-aral ka muna!", baka iyan lang ang maibato sa akin. Nakatatakot!

Kaya nga't heto, sa inyo na lamang. Gusto kong humingi ng kuwento. Mga kuwento niyo sa kuwento ko. Pangit. Hindi maganda. Bulagsak. Mabaho. Nagpipilit. Walang batbat. Kahit ano, gusto ko ang inyong mga komentaryo. Pampatibay ng puso o pampadurog ng buto, wala akong pakialam. Maligaya akong basahin ninyo. Doon lang solb na ako.

Ang karaniwang mambabasa ang pinakamahusay na hurado ng isang akda. Walang batbat ang mga pinagpipitagang "manunulat" ng Palanca sa talas ng kritisismo ng karaniwang tao. Sa inyo ako hihingi ng lakas, para maging Superhero. Nang makatugpa sa landas ng Prosa, na mahal ko nga'ng talaga at timba ng aking talinghaga.

Mula sa Google ang Larawan

Kawing-kawing

nasusunog ang mga kabahayan

nagtatangis ang nasusunugan

sa Barangay North            Triangle

abala namang nagtataka ang ilan

sa kamatayan ng isang      Angel-

o Reyes

masayang maisasakatuparan

ng mga                               lintik

na Ayala

planong

Quezon City Business        District

at ang pangulong nagdiriwang 

ng ikalimampu't isang                      kaarawan

abot-langit ang kasiyahan

rehistrado na kasi

kaniyang bagong mga                    laruan

ang Lexus at Porsche'ng

minumulto

ng madugong                                 tubuhan.

Dismaya

sa balat ng balikat nakasulsi

ang limang estrelya

limang estrelyang niluma

ng iisang punglo
pinatagos sa sariling dibdib

iniluwal ng kalabit

ng sariling daliri

sa harap ng mga magulang

na minsan ding nagsabit

sa iyong dibdib 

ng tinamong karangalan

ipinasyang kamatayan

ang kapasyahan

ng kamalia't kasakiman

sa harap ng takang mamamayan

iniwan mo ang katanungan

dinala mo sa hantungan

baul ng kasagutan

silang ninanakawan 
ng kanin, ng banig, ng bubong,
laya at karapatan

dismayadong makikiramay

sa pararangalan mong bangkay

titingalain ka pang dakila ng iilan

nguni't ang karaniwang mamamayan

ang magtutuwid

ng sarili mong kahinaan...

He did not die with Honor, dude...He died with HORROR! The things he made...graft and corruption! Kawawa ang mga sundalo natin....maliit ang sweldo, luma ang mga gamit...tapos ang mga heneral ang lalaki ng mansion, malalaki ang tiyan! Di na kaya ng konsensya nya, matalino pa naman sya, military man, tapos duwag pala at ayaw harapin ang katotohanan ng kasuklaman nya!

--komentaryo ni Sweetpanini sa balitang nai-post sa Yahoo! Philippines: "Former defense secretary dies of gunshot wound,"  Pebrero 08, 2010

Ngayong Gabi

tatangkain kong lumalang

ng tulang makikipagsabayan sa panahon

tulad baga ng "o, captain! my captain!"

o dili kaya'y "the woods are lovely and deep

but i have promises to keep,"

nguni't

hindi payapang karagatan

misteryosong kagubatan

ang ating lipunan

halata nang ako'y nagpipilit

at tiyak, marami ang magagalit

pupunahin ang gamit ng porma

ng gramatika't salita

ano nga bang teorya ang isinangkap?

saang samahan ka lumalanghap

ng hangin ng pagiging malikhain?

paano kung ako lamang ang ako?

ang tulang hindi sumisingit nang pilit

sa bungkos ng nagyayabangang tugma

teorya, talinghaga, sukat at barkadahan

ng sirkulong inaangkin ang kadakilaan?

paano kung ako

ang makatang sumasagot 

sa tanong

na "para kanino"?

tablado't garantisado

hindi ito kabilang sa gradwado,

mga tulang lawrelyado

sambayanan ang kumikilatis

aling sining ang malilitis,

anong sining ang mapapanis?

bagama't tiyak na kasaysayan

ang pipitas at magpuputong

ng koronang rosas

sa mga estropang nilingkis

ng dugo at hinagpis

iyong tulad baga ng "he has merged with the trees"

at "By cokkis lilly woundis"...

Piyok

ginugunita kita sa mga titik

ng mga awiting tumatapik

sa matamlay na paghimlay

sa nauulilang gabi

sinubok kong abutin ang himig

ng melodramatikong linya

ng awiting nakalilibog

sa alaala

nang pumiyok ang nagtangkang tinig

at natulilig

ang kapitbahayan kong nilalagom

ng gumigiling na aliw

ng malamig

na gabi

hindi nga pala

nahihilig

ang aming komunidad sa awit ng pag-ibig

mandin sa himig

ng kani-kanilang konsiyerto

ng bituka, likod at balat

sa entablado ng sardinas, kulambo

at banig

ang gusto't hilig

nilang laway, pawis at dugo

ang idinidilig

sa nagputik na looban...

walang dapat ikagalit

ang awiting may kilig

tulog na bumibirit ang haplit

ng kanilang galit at pasakit

sa sari-sariling galising binti't bisig

hindi nga pala

nahihilig

ang aming komunidad sa awit ng pag-ibig

walang dapat ikagalit

ang awiting may kilig

maliwanag na kung bakit

pumiyok ang makasarili,

nagtangka kong tinig.

Sa Panaginip

napanaginipan kita

nagwawalis sa isang bakuran

hindi pa ganap na bukas

ang mata ng araw no'n

pinagmamasdan kita

nakasilip lang ako sa isang maliit

na bintana

ikaw pa rin iyon

ang marahan mong pagwawalis

na hindi baga makalikha ng ingay

nakadaster kang tila nagluwal na

ng apat, anim na supling

napakaganda mo

walang kaparis ang payak mong anyo

pinusod na mga buhok

mumurahing gomang sinelas

kaunting pulbo sa pisngi

napakaganda mo sa panaginip na iyon

habang inihahanda mo nang sigaan

ang nawalis na mga tuyong dahon

biglang may kung anong anino 

ang lumapit sa iyo

pinilit kong sumigaw, gumalaw

nguni't manunood lamang ako

sa sarili kong panaginip

nag-aabang lamang ng eksena:

ang anino'y niyakap ka nang mahigpit

mula sa likod mo

hinalikhalikan ka, sa leeg, sa pisngi

wala kang tutol

malambing na tapik lamang

ang iginanti mo sa anino

sa lalaking anino

na nagapagtanto kong hindi ako...

iyon ang huli kong panaginip sa iyo

sabi nila'y lahat ng panaginip

ay kabaligtaran ng mangyayari

sa hinaharap

sana nga

'pagka't umaasa ako

sa sinabi mong pag-asa

Pagtatangka

tinangka ko rin

ilang libong beses na pagtatangka

na sunugin

ang larawan

natin

na niluma ng nagkulob 

na pitaka

ilang libong beses na pagtatangka

na nauuwi

sa pamamangka

sa ilog

ng alaala at himala.

Nagmamahal

Dear Citizens,

          Pasens'ya na kayo't 'di ko naman ito ginusto... Aywan ko ba sa burukrasya n'yo at kung anu-anong pahirap ang iniaatang sa inyo. Kung ako lang, mas mainam na ilibre kayo, serbisyong publiko. Pero hindi e, sugapa kasi, madamot ang sarili n'yong estado.

          'Wag kayong mag-alala, maari n'yo naman akong bagtasin kung kakailanganin. O sakyan kaya kung tutungo ng Mendiola. Kahit minsang pinasasabugan ako, matiyaga ko kayong ihahatid sa harap ng Batasan at Senado.

Nagmamahal,

SLEX, Pasahe: Bus, Dyip at Taxi

P.S.

Hahabol nga pala ng sulat si Bigas, Tubig, Koryente at ilan pang Pangunahing Bilihin. Magtiyaga lang kayo. Malapit na tayong humawig sa Cairo.