maari ngang inilalayo nila tayo
sa isa't isa, na mistulang mga alikabok
tayo sa malinis nilang salamin:
sagabal sa kagandahang sila't
sila lamang ang nakaaalam.
pinaglalayo nila tayo, tutol
sa walang gatol nating pulot
at gatang pagsinta. natatakot
sila, marahil, sa kinang na
nililikha ng ating mga damdamin.
dahil sistematikong-makinang-
kontrolado-ng-barkadahan-
kapatiran-at-hungkag-na-alta-
sosyedad-na-pamantayan
ang lahat ng sa kanila'y umiiral,
kalawang tayo sa matimyas na
hugong ng dispalinghado nilang
mundo. mainit sa kanilang mata
at punyal tayong tumatarak
sa kanilang patakaran. bagamat
tiyak ang lahat sa atin; walang
ilog na mamamagitan, walang dagat
na makapaghihiwalay. hindi
natin sila masisisi, humahantong
sa inggit ang lahat ng
kagustuhan.
marahil, sa kanilang mga mata,
puwing tayong sagwil
sa bahaw nilang kaunlaran.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento