tinititigan ko ang buwan habang kumakaway
ang mga dahon ng gumamelang humaharang
sa aking balintataw,
mapait ang lasa ng hangin
sa aking dila, hindi ko matiis na di hanapin
sa mukha ng buwan ang iyong labi.
malamig tila bangkay ang sahig ng terasa,
kinakagat ako ng mga lamok tulad
ng pagkakagat ng iyong alaala, ang natatangi
mong alaala,
dalawang linggo na ang nagdaan:
sumasayaw ang iyong mga kurbada sa lukot
ng kumot, sinasagi natin ang pananahimik
ng paligid
sa pautal-utal, garalgal, impit
na mga tinig na ayaw nating iparinig sa dilaw
na bombilya't duguang dingding
may nag-iisang bituin na pumupunit
sa itim na itim na telon ng langit
nakikipagtitigan sa akin
ngunit hinding-hindi ko kailanman
kinahiligan ang bituin; mapanlinlang ang bituin
tulad ng kaunlaran
sa dila ng barong
alam ko
minsan mo ring tinitigan ang buwan
hindi man ngayon o kahapon
alam kong nagsasagi ang ating
mga hangarin
nasa buwan ang balangkas ng iyong labi
dalawang linggo na ang nakararaan
nang maitiyak natin sa ating sarili
na iisa ang ritmo ng ngayon at bukas
tayong dalawa,
habang sumasayaw, umaawit
kapiling ang mga rosas.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento