Awit

hinahanap ko ang pinagmumulan ng mahina-

garalgal na tinig,

                  naglakbay ang aking pandinig sa

pagitan ng nakatuping mga damit, sa salansan

         ng mga aklat, sa patong ng mga diyaryo

                at basahan--wala

naglakbay pa sa ibayo;

    sa nakasampay na sando at bra, sa mga kableng

nagsasalimbayan ng puwang, sa guhit ng mga dahon,

              sa bitak ng mga pader, sa toldang may

natutuyong plema,

                 sa puwitan ng baliw na natutulog sa kanto

sa ilalim ng sirang poste--may bakas

naglakbay pa sa ibayo ng ibayo;

         sa tila dinigmang kalye ng Juan Luna, sa

laway ng inaantok na tindera, sa tumpok ng bagsak

presyong kahel, sa malungkot na dilawang bombilya,

sa bagsak na balikat ng pagod nang kargador

                      sa nagngangalit na mata

ng mabibilasang isda, sa namamahong karne ng baboy

       at baka--lumalakas

naglakbay pa sa ibayo, tinunton ang mga bundok;

sa kasukalan, sa punong sinugatan ng tabak,

               sa nilalamig na talahib, sa dila ng hinahamog

na talulot ng Raflesia, sa pagitan ng sungay ng kalabaw,

sa lambot ng pilapil, sa uhay ng palay, sa singkaw,

          sa sambalilo ng sakada, sa nangungutim na kamiso-

            tsino ng magsasaka--matining, mas malakas

nanatili, nanahan;

         tinitigan ang buwan at lambong ng itim na langit

mas malapit ang bubog na mga bituin--ganap ko

nang nakilala ang tinig--musika pala itong itinatanghal

                      sa gabi

kung himbing na ang lahat--

               umaawit ang mga punglo, sumisipol

ang mga bota, at may ganid

na ulong gugulong sa damo.