Sinabi niya ang hindi nararapat:
“Iwaksi ang pangungulila sa aking piling
At manatili sa kung ano ang lapat
Ng mundo.” “Huwag, huwag munang ibuhos
Ang iyong oras at sarili,” sambit niyang tila
Nagtitiyak ng pagpipigil sa agos ng luha.
May takda ang panahon, at kung papalarin,
Ang ngayon ay tumutugon sa bukas, na
Maglalakad tayong nakangiti sa alpombrang
Tumutuloy sa pag-iisa ng ating kaluluwa.
Sinasabi niya ang mga nararapat, at humihiling
Na sana, kahit sandali, pakinggan mo.
Iyon ang kaniyang naisin. Hindi ka niya ililigaw.
Hindi ba’t binanggit
Mo na siya ang maggigiya ng sagwan
At tatalimain ang kaniyang mga pahayag.
Oo, tiyak ang iyong pagtitiwala,
Wala mang sumpaan, Dinadala niya
Ang iyong pangarap sa kaganapan.
Kung minsan,
Pagbabawal din
Ang pagmamahal.
*kay G.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento