Realisasyon*

na parang wala tayong
nakaraan,
na tila hindi tayo nagtago
sa dilim at inusal
ang pagmamahal,
nang kaninang magkasalubong
tayo at ilahad mo
ang iyong kamay,
parang kampay
sa hangin,
sumesenyas
ng pagtigil
at paglayo...

na tila ako nalulunod
sa sariling hiya at dismaya,
anumang oras,
lilipad sa kawalan
ang aking hininga
nang kaninang tila ihip
lamang akong dumaan
sa iyong harapan
at ni ganting-ngiti
ay walang bakas, pagkakait...

na, oo, kamalian ang hindi
pagtalima
sa pinagkasunduang tratado
ng bukal na pagsuyo;
dagok ang mga damdaming likha
ng hindi paghindi,
ng aninong likha ng sarili
at alinsunod sa dugong dumadaloy
sa iyong ugat:
ako ang mukha
ng dismaya at di-pagkakasundo,
na sa kamalas-malasan
ay magbunga
ng paglalayong-mundo, distansya
ng mga patlang at puwang...

na sa huli'y aral ang pag-iral,
ang paghindi sa mga kahindi-hindi...

katam na huhubog sa pagkatao
nitong ginoong sa iyo
ay maglalaan, sa habang panahon,
ng buhay
at
pagsuyo.

*kay G.