naabutan kong sumasayaw sa hangin
ang nalaglag na dahon ng gumamela--
sumayaw at dahan-dahan, parang
pusang nag-aabang ng masisila, na
humalik sa lupa.
ganito kita naiisip kapag walang anu-
anong pumapasok ang bagabag; kung
kumusta ka na at may sapin ba ang iyong
likod, kung nasa tamang oras ba
ang iyong pagkain.
ikaw ang bulaklak ng gumamelang
nananatili sa tangkay nito, at ang dahon
ay mga bagabag na pinapatawan ng
hangin/panahon, at ako ang lupa
na sasalo sa iyong pagkahulog.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento