Ikaskas nang may tamang diin ang bunot
sa nakasimangot na sahig: pulang semento
man o tablang kahoy. Kailangan ng kadensa
ng nangagalikabok, tadtad-yapak na sahig;
parang mga daliring nakadiin-sulat sa papel,
kailangan mong panatilihin ang aliw-iw.
Kaliwa man o kanan, ang paang wala sa bunot
ay kailangang sapinan ng basahan
nang di mamakat-sugat sa sahig ang dibuho
ng talampakang namamawis; tulad ng tulang
malalim pa sa Mariana o mas abstrakto pa
sa kanbas ni Picasso, alisin sa tula ang kunot
sa noo ng mambabasa, sapagkat ang tula'y
marapat magpakintab ng sandaigdigan.
At sa huling hakbang, kung makintab na't
maari nang manalamin, huwag ipagkait
sa mga paa ang isang malinis na sahig.
Hayaang muli itong dampian ng nakangiting
talampakan; tulad ng tinapay, huwag ipagkakait
ang tula sa madla.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento