Sabado, Setyembre 22, 2012

Tulalang Tula O Ang Kamusmusang Tagtag Sa Alinlangang Maaaring Ilang Buwan Lamang Ang Itatagal Ng Kaniyang Pag-iral


nakatatakot:                             paano kung  
                      biglang
maputol ang ulo ng sanggol         na katabi          ko
ngayon          sa maalinsangang       kahon
            ng dyip?

itong sanggol           na     matangos ang ilong
                     singkit ang matang         kinukumutan
ng         kamusmusan,                labing singnipis
ng alinlangan              sa          kinabukasang
walang          kasiguruhan--

paano kung walang anu-ano'y         gumulong
ang mumunti nitong ulo
                                     sa pagitan ng mga       paang
nagsisiksikan, 
mga paang putikan, mga paang walang patutunguhan
at walang uuwian
sa loob ng lumang dyip: kakarag-karag
na bulto          ng kalawanging bakal
na biyaheng           Herbosa-Divisoria?               

ganitong             ang kalsada'y                     inagawan
ng kapatagan
                       at            mga multong nagkakalat
ang      bako      at butas,        kanal     na masangsang,
humps             at       mga batang         nagsusulputan
sa       kunsaang sulok ng lansangang           tiwalag
sa pag-unlad?

paano ko              ihihimpil ang bagabag sa pagtitiwalang
              walang anumang mangyayari 
sa sanggol na itong karga 

ng inang maugat ang           maliit na kamay?

sabihin mo sa akin
saan ko hahanapin ang kasagutan
                                                       sa walang-katiyakang
buhay       ng mga ordinaryong hiningang
            nakasasalamuha        ng              mapagmasid kong
mata? kailan
                   lilisan              sa aking     paningin
ang             lumot ng pangamba
      sa kanilang                           tiwakal     na pag-iral?

paano,          aking tula
           kung                 ika'y           salita

la
   mang?

Walang komento:

Mag-post ng isang Komento