iniiwan mo kami sa harap ng pinto,
minsang may kasama, minsang nag-iisa
kani-kaniyang diskarte kung paano
sumayaw: magpandanggo sa hangin
isang digmaang kailangan naming harapin
habang binibilang ang bawat hininga
habang namumugto ang aming pustura,
kaming itinundos sa ngalan ng namayapa
kailangang kumapit sa mitsa, kailangang
sinupin ang maalab na luha, pagkat
paparating na ang nagbabadyang ihip
ng mga batang naghihintay sa aming pagkainip.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento